اشعار منی
اي مني اي آفتاب نور عشق
اي مني اي گام گامت طور عشق
اي مني اي محفل قرب خدا
اي زمن كرده منيت را جدا
ساكنانت ساكن قرب خدا
عاشقانت عاشق روي حقند
در كجاي دامنت اي خاك پاك
مصطفي صورت نهاده روي خاك
مي رسد بر گوش ،از اين سرزمين
بانك لبيك اميرالمؤمنين
خاك اه دل ، تو صحرا بوده اي
شاهد العفو زهرا بوده اي
در كدامين خيمه ، اي صحراي راز
با خدا كرده حسين راز و نياز؟
اي كشيده در تو با امر جليل
كارد بر حلق پسر دست خليل
دامن خشكت به از باغ گليست
خرم از اشك حسين ابن عليست
در كجاي دامنت از هر دو عين
بوده جاري در دعا اشك حسين؟
كعبه جان قبله دل ها كجاست
خيمه گاه يوسف زهرا كجاست
خاك تو باعطر جان آميخته
بس كه در آن اشك زهرا ريخته
دوست دارم رو در آن صحرا كنم
جستجوي يوسف زهرا كنم
ياد رويش رو به مسلخ آورم
تا چو قرباني جدا گردد سرم
او نهد پا بر سر بريده ام
بر تن در خاك و خون غلطيده ام
اوست صحراي بلا قربانگهش
بلكه هفتاد و دو قربان همرهش
او به جاي موي سر ، سر مي دهد
قاسم و عباس و اكبر مي دهد
حج او داغ جوانان ديدن است
دور نعش اكبرش گرديدن است
مسلخ او خاك گرم كربلاست
موقف او زير سم اسب هاست
سعي حج او صفا لا خنجر است
مروه اش قبر علي اصغر است
كعبه اش خون ، زمزمش اشك شب است
در قفايش ناله هاي زينب است
او رود حجي كه قربانش كنند
دريم خون سنگ بارانش كنند
سجده اش از صدر زين افتادن است
بوسه از حنجر به خنجر دادن است
تا كند در موج خون با حق صفا
سردهد بر دوست اما از قفا
موضوعات مرتبط: شب و روز عرفه
برچسب‌ها: اشعار منی
